Η αφοξολανέρη είναι ένα εντομοκτόνο και ακαρεοκτόνο που ανήκει στην οικογένεια της ισοξαζολίνης. Η αφοξολανέρη δρα στις θέσεις σύνδεσης των διαύλων των ιόντων χλωρίου, ειδικότερα στις θέσεις του νευροδιαβιβαστή γ-αμινοβουτυρικό οξύ (GABA), εμποδίζοντας έτσι προ-και μετα-συναπτική μεταφορά των ιόντων χλωρίου κατά μήκος των κυτταρικών μεμβρανών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη δραστηριότητα του κεντρικού νευρικού συστήματος και το θάνατο των εντόμων ή των ακάρεων.
Η φλουραλανέρη είναι ακαρεοκτόνος και εντομοκτόνος. Είναι αποτελεσματική έναντι των κροτώνων
(Ixodes spp., Dermacentor spp. και Rhipicephalus sanguineus) και των ψύλλων (Ctenocephalides spp.) στους σκύλους. Η φλουραλανέρη έχει υψηλή δραστικότητα έναντι των κροτώνων και των ψύλλων με την έκθεση μέσω της τροφής, δηλαδή είναι συστηματικά δραστική στα παράσιτα στόχος. Η φλουραλανέρη είναι ένας ισχυρός αναστολέας μερών του νευρικού συστήματος των αρθροπόδων δρώντας ανταγωνιστικά στους συνδετο-εξαρτώμενους διαύλους χλωρίου (GABA-υποδοχείς και γλουταμικούς υποδοχείς).
Η λοτιλανέρη είναι ένας αναστολέας διαύλων χλωρίου που καλύπτεται από γάμμα-αμινοβουτυρικό οξύ (GABA), επιλεκτικός για ακάρεα. Η αναστολή αυτών των καναλιών χλωριούχου GABA προκαλεί μια παραλυτική δράση στον οργανισμό στόχο που οδηγεί στο θάνατό του.
Η σαρολανέρη είναι ένα ακαρεοκτόνο και εντομοκτόνο που ανήκει στην οικογένεια των ισοξαζολινών. Ο πρωταρχικός στόχος της δράσης της σε έντομα και ακάρεα είναι ο λειτουργικός αποκλεισμός προσδετοεξαρτώμενων διαύλων χλωρίου (υποδοχείς GABA και υποδοχείς γλουταμικού). Η σαρολανέρη παρεμποδίζει τους προσδετοεξαρτώμενους διαύλους χλωρίου τύπου GABA και γλουταμικού στο κεντρικό νευρικό σύστημα των εντόμων και των ακάρεων. Η δέσμευση της σε αυτούς τους υποδοχείς εμποδίζει την πρόσληψη των ιόντων χλωρίου από τους προσδετοεξαρτώμενους διαύλους χλωρίου τύπου GABA και γλουταμικούς πυλωτούς διαύλους ιόντων, με αποτέλεσμα την αυξημένη νευρική διέγερση και τον θάνατο του παράσιτου-στόχου. Η σαρολανέρη παρουσιάζει υψηλότερη λειτουργική ικανότητα διακοπής λειτουργίας των υποδοχέων των εντόμων/ακάρεων σε σύγκριση με τους υποδοχείς των θηλαστικών.