Η οξφαινδαζόλη ανήκει στις βενζιμιδαζόλες. Οι βενζιμιδαζόλες έχουν αντιμιτωτικές ιδιότητες, σχετιζόμενες με την ικανότητα τους να δεσμεύουν την σωληνίνη οδηγώντας στην αναστολή του σχηματισμού των μικροσωληνίσκων. Αυτό, με τη σειρά του οδηγεί στην παρεμπόδιση της κυτταρικής διαίρεσης. Τελικά παρατηρείται λύση του παρασιτικού κυττάρου και αποσύνθεση.
Η οξφαινδαζόλη μπορεί να συγκεντρωθεί στα εντερικά κύτταρα των παρασίτων για να ασκήσει την τοξική της δράση κυρίως εκεί. Παρόμοια δράση δεν παρατηρείται στα κύτταρα του θηλαστικού, πιθανόν λόγω διαφορετικών χαρακτηριστικών στον τρόπο δέσμευσης. Η διακοπή των μεταβολικών διαδικασιών του παρασίτου και τα αποτελέσματα της οξφαινδαζόλης στα ένζυμα των ελμίνθων εμπλέκουν την αναστολή της πρόσληψης γλυκόζης και νατρίου, μειώνοντας την περιεκτικότητα του γλυκογόνου στους μύες των ελμίνθων, την αναστολή της σύζευξης της οξειδωτικής φωσφορυλύωσης και την αναστολή της σύνθεσης της δεϋδρογονάσης και φουμαρικής αναγωγάσης.
H οξφαινδαζόλη είναι ένα σουλφοξείδιο ταυτόσημο με τον μεταβολίτη του σουλφοξείδιου της φαινβενδαζόλης και τα δύο είναι γνωστά για την ανθελμινθική δράση και την μεταβολική διαμετατρεψιμότητα. Η αναγωγή της οξφαινδαζόλης σε φαινβενδαζόλη λαμβάνει χώρα στο υγρό της μεγάλης κοιλίας ενώ η οξείδωση της φαινβενδαζόλης σε οξφαινδαζόλη διενεργείται στα ηπατικά μικροσωμικά ένζυμα στο ήπαρ. Οι περισσότερες από τις ανθελμινθικές δράσεις της φαινβενδαζόλης αποδίδονται στην οξφαινδαζόλη, η οποία είναι πολύ πιο δραστική.
Η κλοσαντέλη ανήκει στα σαλικυλανίδια. Τα σαλικυλανίδια είναι ιοντοφόρα υδρογόνου. Η χημική δομή των σαλικυλανιδίων επιδεικνύει την κατοχή των μεταβατικών πρωτονίων. Αυτός ο τύπος μορίου είναι λιπόφιλος και είναι γνωστός για τη μεταφορά των πρωτονίων διαμέσου των μεμβρανών και ειδικά στην έσω μιτοχονδριακή μεμβράνη. Συνοψίζοντας, η οξειδωτική φωσφορυλίωση είναι ηλεκτρόνια από NADH ή FADH τα οποία μεταφέρονται μέσω σειράς συμπλόκων πρωτεϊνών στην έσω μιτοχονδριακή μεμβράνη. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι πρωτόνια τα οποία αντλούνται έξω από το μιτοχονδριακό πλέγμα, παράγοντας μια δυναμική μορφή πρωτονίων οφειλόμενη στην κλίση του pH και στο διαμεμβρανικό ηλεκτρικό δυναμικό. Το ATP συντίθεται όταν το πρωτόνιο έρχεται πίσω στο μιτοχονδριακό πλέγμα διαμέσου του ενζυμικού συμπλέγματος . Αυτή η διαδικασία της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης λαμβάνει χώρα στα παρασιτούμενα θηλαστικά όσο και στους παρασιτικούς έλμινθες.
Η οξφαινδαζόλη και οι σχετικές ενώσεις απορροφώνται σε περιορισμένη έκταση, αλλά μετά την απορρόφησή τους ανακυκλώνονται διαμέσου του εντερικού τοιχώματος μεταξύ του αίματος και του γαστρεντερικού σωλήνα. Παρατηρείται εκτεταμένος μεταβολισμός μετά την από του στόματος χορήγηση και οι πρωτογενείς μεταβολίτες φαίνεται ότι αποβάλλονται από τους ιστούς σχετικά γρήγορα μέσω του ούρου και της χολής. Οι μεταβολίτες είναι γενικά πιο υδατοδιαλυτοί από τη μητρική μορφή του φάρμακου και ως εκ τούτου απεκκρίνονται πιο εύκολα.
Η απορρόφηση της κλοσαντέλης μπορεί να επηρεαστεί από την πρόσληψη τροφής. Η κλοσαντέλη συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με τις πρωτεΐνες του πλάσματος. Οι συγκεντρώσεις στους ιστούς είναι μικρότερες από εκείνες του πλάσματος του αίματος. Η κλοσαντέλη συνήθως βρίσκεται αμεταβόλιστη στο ούρο και τα κόπρανα. Ο χρόνος ημίσειας ζωής στα πρόβατα είναι 2-3 εβδομάδες.
Μετά την από του στόμαχος χορήγηση στη συνιστώμενη δόση του προϊόντος στα πρόβατα (5 mg οξφαινδαζόλη και 10 mg κλοσαντέλη ανά kg σωματικού βάρους), παρατηρούνται οι παρακάτω παράμετροι.
Οξφαινδαζόλη: AUC 18,11 μg/ml.h, Cmax 0,529 μg/ml, Tmax 15,43 hours, t½ απομάκρυνσης 18 ώρες.
Κλοσαντέλη: AUC 21350 μg/ml.h, Cmax 43,9μg/ml, Tmax 65,3 hours, t½ απομάκρυνσης 273,8 ώρες.