Κωδικός ATCvet: QP53BE01
Η afoxolaner είναι ένα εντομοκτόνο και ακαρεοκτόνο που ανήκει στην οικογένεια της isoxazoline. Η afoxolaner δρα στις θέσεις σύνδεσης των διαύλων των ιόντων χλωρίου, ειδικότερα στις θέσεις του νευροδιαβιβαστή γ-αμινοβουτυρικό οξύ (GABA), εμποδίζοντας έτσι την προ- και μετα-συναπτική μεταφορά των ιόντων χλωρίου κατά μήκος των κυτταρικών μεμβρανών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη δραστηριότητα του κεντρικού νευρικού συστήματος και το θάνατο των εντόμων ή των ακάρεων. Η επιλεκτική τοξικότητα της afoxolaner μεταξύ των εντόμων/ακάρεων και των θηλαστικών μπορεί να συναχθεί από τη διαφορετική ευαισθησία των υποδοχέων GABA των εντόμων/ακάρεων σε σχέση με τους υποδοχείς των θηλαστικών.
Η afoxolaner είναι δραστική κατά των ενήλικων ψύλλων καθώς επίσης και διαφόρων ειδών κροτώνων, όπως Dermacentor reticulatus και D. variabilis, Ixodes ricinus, Ixodes hexagonus και Ι. scapularis, Rhipicephalus sanguineus, Amblyomma americanum, Haemaphysalis longicornis και Hyalomma marginatum.
Το κτηνιατρικό φαρμακευτικό προϊόν σκοτώνει τους ψύλλους μέσα σε 8 ώρες και τους κρότωνες μέσα σε 48 ώρες.
Το κτηνιατρικό φαρμακευτικό προϊόν σκοτώνει τους ψύλλους πριν από την παραγωγή αυγών και επομένως αποτρέπει τη μόλυνση του ενδοοικιακού περιβάλλοντος.
Μετά την από στόματος χορήγηση σε σκύλους, η afoxolaner είχε υψηλή συστηματική απορρόφηση μετά τη χορήγηση. Η απόλυτη βιοδιαθεσιμότητα ήταν 74%. Η μέση μέγιστη συγκέντρωση (Cmax) ήταν 1,655 ± 332 ng/ml στο πλάσμα στις 2–4 ώρες (Tmax) έπειτα από δόση 2,5 mg/kg afoxolaner.
Η afoxolaner κατανέμεται στους ιστούς με όγκο κατανομής 2,6 ± 0,6 l/kg και συστηματική εκκαθάριση 5,0 ± 1,2 ml/hr/kg. Ο τελικός χρόνος ημίσειας ζωής είναι περίπου 2 εβδομάδες στους περισσότερους σκύλους, παρόλα αυτά, ο χρόνος ημίσειας ζωής της afoxolaner μπορεί να διαφέρει ανάμεσα στους σκύλους (π.χ. σε μία μελέτη, ο t½ στα Collies στα 25 mg/kg σωματικού βάρους ήταν έως 47,7 ημέρες) χωρίς επίπτωση στην ασφάλεια. In vitro πειράματα κατέδειξαν ότι δεν παρουσιάζεται η P-γλυκοπρωτεΐνη ως αντλία εκροής, επιβεβαιώνοντας πως η afoxolaner δεν είναι υπόστρωμα για τους μεταφορείς P-γλυκοπρωτεΐνης.
Η afoxolaner στο σκύλο μεταβολίζεται σε περισσότερο υδρόφιλες ενώσεις και στη συνέχεια αποβάλλεται. Οι μεταβολίτες και η μητρική ουσία απεκκρίνονται από το σώμα μέσω των ούρων και της χολής με την πλειοψηφία να απεκκρίνεται στη χολή. Δεν έχουν παρατηρηθεί ενδείξεις εντεροηπατικής ανακύκλωσης.