Να μη χρησιμοποιείται σε έγκυα ή θηλυκά σκυλιά σε περίοδο γαλουχίας, ή σε σκύλους που προορίζονται για αναπαραγωγή.
Να μη χρησιμοποιείται σε περίπτωση υπερευαισθησίας στο δραστικό συστατικό ή σε κάποιο από τα έκδοχα.
Να μη χρησιμοποιείται σε σκύλους ηλικίας μικρότερης των 2 ετών ή με σωματικό βάρος μικρότερο των 3 kg.
Nα μη χρησιμοποιείται σε σκύλους με αιμορραγία του γαστρεντερικού σωλήνα.
Για κάθε μαστοκύτωμα που θεραπεύεται χειρουργικά, η χειρουργική επέμβαση θα πρέπει να είναι η πρώτη επιλογή θεραπείας.
Οι σκύλοι θα πρέπει να παρακολουθούνται προσεκτικά. Μπορεί να χρειαστούν μειώσεις της δόσης ή/και διακοπές της δόσης για την αντιμετώπιση ανεπιθύμητων συμβάντων. Η αγωγή θα πρέπει να επανεξετάζεται κάθε εβδομάδα για τις πρώτες έξι εβδομάδες και στη συνέχεια κάθε έξι εβδομάδες ή σε διαστήματα ανάλογα με την κρίση του κτηνιάτρου. Οι αξιολογήσεις θα πρέπει να περιλαμβάνουν εκτίμηση των κλινικών σημείων που αναφέρονται από τον ιδιοκτήτη του κατοικίδιου.
Για την ορθή χρήση του δοσολογικού πίνακα, συνιστάται να διενεργηθεί πλήρης μέτρηση του αριθμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων, βιοχημικές εξετάσεις στον ορό και ανάλυση των ούρων πριν από την έναρξη της θεραπείας και περίπου ένα μήνα μετά την έναρξη. Στη συνέχεια, οι εξετάσεις πρέπει να επαναλαμβάνονται κάθε έξι περίπου εβδομάδες ή σύμφωνα με τις οδηγίες του κτηνιάτρου. Η περιοδική παρακολούθηση των εργαστηριακών μεταβλητών θα πρέπει να διενεργείται στο πλαίσιο των κλινικών σημείων και της κατάστασης του ζώου και των αποτελεσμάτων των εργαστηριακών μεταβλητών σε προηγούμενες επισκέψεις.
Η ασφάλεια του Palladia εκτιμήθηκε σε σκύλους με μαστοκύττωμα σύμφωνα με τα ακόλουθα:
Το Palladia μπορεί να προκαλέσει αγγειακή δυσλειτουργία που μπορεί να οδηγήσει σε οίδημα και θρομβοεμβολή, συμπεριλαμβανομένης της πνευμονικής εμβολής. Η θεραπεία πρέπει να διακόπτεται έως την κλινική και εργαστηριακή ομαλοποίηση του ζώου. Πριν από τη διενέργεια χειρουργικής επέμβασης, η θεραπεία πρέπει να διακόπτεται για τουλάχιστον 3 ημέρες προκειμένου να διασφαλιστεί η αγγειακή αιμόσταση.
Αν παρατηρηθεί συστηματική μαστοκύτωση, θα πρέπει να χορηγηθεί προληπτική θεραπεία (π.χ. αναστολείς των H-1 και Η-2 υποδοχέων) πριν από την έναρξη χορήγησης του Palladia για να αποφευχθεί ή να ελαχιστοποιηθεί η κλινικά σημαντική αποκοκκίωση των μαστοκυττάρων και οι επακόλουθες δυνητικά σοβαρές συστηματικές ανεπιθύμητες ενέργειες.
To Palladia έχει συνδεθεί με διάρροια ή γαστροεντερική αιμορραγία, η οποία μπορεί να είναι σοβαρή και απαιτεί άμεση θεραπεία. Οι διακοπές της θεραπείας και οι μειώσεις στις δόσεις, μπορεί να είναι αναγκαίες, εξαρτώμενες από τη σοβαρότητα των κλινικών συμπτωμάτων.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, έχουν παρατηρηθεί σοβαρές και μερικές φορές θανατηφόρες γαστρεντερικές επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένης της διάτρησης του γαστρεντερικού σωλήνα σε σκύλους που υποβάλλονται στη θεραπευτική αγωγή με Palladia (βλ. παράγραφο 3.6). Σε περίπτωση υποψίας έλκους του γαστρεντερικού σωλήνα, ανεξάρτητα εάν οφείλεται ή όχι στο Palladia ή στην αποκοκκίωση των μαστοκυττάρων, επιβάλλεται η άμεση διακοπή της χορήγησης του Palladia και η εφαρμογή της κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής.
Η toceranib, μεταβολίζεται στο ήπαρ και λόγω απουσίας μελετών σχετικών με την επίδραση του φαρμάκου στην νεφρική και ηπατική λειτουργία, θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε ηπατοπαθείς σκύλους.
Η θεραπεία θα πρέπει να διακόπτεται οριστικά εάν οι παρενέργειες του φαρμάκου επανεμφανίζονται ή εμμένουν, παρά την κατάλληλη υποστηρικτική θεραπεία και τη μείωση της δόσης όπως περιγράφεται στον ακόλουθο πίνακα.
| Ρύθμιση Δοσολογίας με βάση την Κλινική/Εργαστηριακή εικόνα | |
|---|---|
| Κλινική/Εργαστηριακή Εικόνα | Ρύθμιση Δοσολογίας* |
| Ανορεξία | |
| <50% πρόσληψη τροφής για ≥2 ημέρες | Διακοπή της θεραπείας και λήψη διαιτητικών μέτρων ± υποστηρικτική φροντίδα έως ότου βελτιωθεί η πρόσληψη τροφής, κατόπιν μείωση της δόσης κατά 0,5 mg/kg |
| Διάρροια | |
| <4 υδαρείς κενώσεις/ημέρα για <2 ημέρες ή μαλακά κόπρανα | Διατήρηση του ίδιου δοσολογικού σχήματος και χορήγηση υποστηρικτικής αγωγής |
| >4 υδαρείς κενώσεις/ημέρα ή ≥2 ημέρες | Διακοπή της θεραπείας μέχρι την εμφάνιση σχηματισμένων κοπράνων και χορήγηση υποστηρικτικής αγωγής, μετά μείωση της δόσης κατά 0,5 mg/kg |
| Γαστρεντερική αιμορραγία | |
| Φρέσκο αίμα στα κόπρανα ή μέλαινα για >2 ημέρες ή καθαρή αιμοραγία ή πήγματα αίματος στα κόπρανα | Διακοπή της θεραπείας και χορήγηση υποστηρικτικής αγωγής μέχρι την υποχώρηση όλων των κλινικών συμπτωμάτων της αιμορραγίας στα κόπρανα, κατόπιν μείωση της δόσης κατά 0,5 mg/kg |
| Υπολευκωματιναιμία (λευκωματίνη) | |
| Λευκωματίνες <1,5 g/dl | Διακοπή της θεραπείας έως την επίτευξη συγκέντρωσης >1,5 g/dl και την κλινική βελτίωση, κατόπιν μείωση της δόσης κατά 0,5 mg/kg |
| Ουδετεροπενία (αριθμός ουδετερόφιλων) | |
| >1000/μl | Διατήρηση του ίδιου δοσολογικού σχήματος |
| ≤1000/μl ή πυρετός οφειλόμενος στην ουδετεροπενία ή λοίμωξη | Διακοπή της θεραπείας έως την επίτευξη αριθμού ουδετερόφιλων >1000/ μl και την κλινική βελτίωση, κατόπιν μείωση της δόσης κατά 0,5 mg/kg |
| Αναιμία ( αιματοκρίτης) | |
| >26% | Διατήρηση του ίδιου δοσολογικού σχήματος |
| ≤26% | Διακοπή της θεραπείας έως την επίτευξη τιμής αιματοκρίτη >26%, κατόπιν μείωση της δόσης κατά 0,5 mg/kg |
| Ηπατοτοξικότητα (ALT, AST) | |
| >1X – 3X πάνω από το ανώτερο φυσιολογικό όριο | Διατήρηση του ίδιου δοσολογικού σχήματος. Διακοπή των ηπατοτοξικών φαρμάκων, εάν χρησιμοποιούνται. |
| >3X πάνω από το ανώτερο φυσιολογικό όριο | Διακοπή της θεραπείας έως επίτευξη τιμών ≤3X πάνω από το φυσιολογικό όριο και διακοπή των ηπατοτοξικών φαρμάκων, εάν χρησιμοποιούνται. Κατόπιν μείωση της δόσης κατά 0,5 mg/kg. |
| Νεφροτοξικότητα (κρεατινίνη) | |
| <1,25 X πάνω από το ανώτερο φυσιολογικό όριο | Διατήρηση του ίδιου δοσολογικού σχήματος |
| ≥1,25 X πάνω από το ανώτερο φυσιολογικό όριο | Διακοπή της θεραπείας έως την επίτευξη τιμής <1,25 X πάνω από το φυσιολογικό όριο, κατόπιν μείωση της δόσης κατά 0,5 mg/kg |
| Ταυτόχρονη αναιμία, αζωθαιμία, υπολευκωματιναιμία και υπερφωσφαταιμία | |
| Διακοπή της θεραπείας για 1-2 εβδομάδες μέχρι την εργαστηριακή βελτίωση και την επίτευξη συγκέντρωσης λευκωματίνης >2,5 g/dl, κατόπιν μείωση της δόσης κατά 0,5 mg/kg | |
* Η μείωση της δόσης κατά 0,5 mg/kg σημαίνει μείωση από 3,25 mg/kg σε 2,75 mg/kg ή από 2,75 mg/kg στο 2,25 mg/kg. Η δόση δεν θα πρέπει να είναι <2,2 mg/kg.
Το Palladia μπορεί να προκαλέσει υπογονιμότητα στους άνδρες και στις γυναίκες και να επηρεάσει δυσμενώς την εμβρυική/νεογνική ανάπτυξη. Θα πρέπει να αποφεύγεται η επαφή του δέρματος με τα δισκία, τα κόπρανα, τα ούρα και τον έμετο των σκύλων που βρίσκονται υπό θεραπεία. Τα δισκία πρέπει να χορηγούνται ολόκληρα και δεν θα πρέπει να θραύονται ή να κονιοποιούνται. Εάν ένα σπασμένο δισκίο απορριφθεί από το σκύλο κατά την μάσηση, θα πρέπει να πετάγεται. Πλένετε καλά τα χέρια με σαπούνι και νερό μετά τον χειρισμό του προϊόντος και απορρίψτε τον έμετο, τα ούρα ή τα κόπρανα των υπό θεραπεία ζώων.
Οι κυοφορούσες γυναίκες κανονικά θα πρέπει να αποφεύγουν τη χορήγηση του Palladia, την επαφή με κόπρανα, ούρα και έμετο από σκύλους που βρίσκονται υπό θεραπεία, καθώς και τα σπασμένα ή βρεγμένα δισκία Palladia.
H κατάποση του Palladia μπορεί να είναι επιβλαβής για τα παιδιά. Τα παιδιά δεν θα πρέπει να έρχονται σε επαφή με το προϊόν. Κρατήστε τα παιδιά μακριά από κόπρανα, ούρα ή έμετο που προέρχονται από σκύλους που βρίσκονται υπό θεραπεία
Η τυχαία κατάποση του φαρμάκου μπορεί να προκαλέσει έμετο ή διάρροια. Σε περίπτωση που κατά λάθος υπάρξει κατάποση, να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια και να επιδείξετε στον ιατρό το εσώκλειστο φύλλο οδηγιών χρήσεως ή την ετικέτα του φαρμακευτικού προϊόντος.
Δεν ισχύει.
Σκύλοι:
| Πολύ συχνά (>1 ζώο/10 υπό θεραπεία ζώα) | Ήπιες έως μέτριες: Διάρροια, έμετος, αίμα στα κόπρανα, αιμορραγική διάρροια, αιμορραγία του γαστρεντερικού σωλήνα Ανορεξία, αφυδάτωση, λήθαργος, απώλεια βάρους Χωλότητα, μυοσκελετικές διαταραχές Δερματίτιδα, κνησμός Μειωμένος αιματοκρίτης, υπολευκωματιναιμία, αυξημένη αλανινική αμινοτρανσφεράση (ALT), ουδετεροπενία, θρομβοκυτταροπενία |
| Συχνά (1 έως 10 ζώα/100 υπό θεραπεία ζώα) | Σοβαρές: Ανορεξία, αφυδάτωση, πυρεξία, απώλεια βάρους, σηψαιμία, λήθαργος, Διάρροια, έμετος, αίμα στα κόπρανα, αιμορραγική διάρροια, αιμορραγία του γαστρεντερικού σωλήνα, δωδεκαδακτυλικό έλκος, ναυτία Νέκρωση του δέρματος Μειωμένος αιματοκρίτης, αυξημένη αλανινική αμινοτρανσφεράση (ALT) Ήπιες έως μέτριες: Εντοπισμένο άλγος, γενικευμένο άλγος, πολυδιψία, πυρεξία, Αποχρωματισμός του ακρορρινίου, αλλαγές στο χρώμα του τριχώματος, αλωπεκία Ναυτία, μετεωρισμός Ταχύπνοια Λοιμώξεις του ουροποιητικού, Αυξημένη ολική χολερυθρίνη, αυξημένη κρεατινίνη |
| Όχι συχνά (1 έως 10 ζώα/1.000 υπό θεραπεία ζώα) | Σοβαρές: Χωλότητα, μυοσκελετικές διαταραχές Κυκλοφορική καταπληξία |
Τα αποτελέσματα από μια κλινική μελέτη πεδίου στην οποία συμμετείχαν 151 σκύλοι που έλαβαν πραγματική και εικονική θεραπεία, έδειξαν ότι τα κλινικά συμπτώματα της νόσου (μαστοκύτωμα) και τα ανεπιθύμητα συμβάντα που σχετίζονται με με τη θεραπεία είναι παρόμοια στη φύση
Η αναφορά ανεπιθύμητων συμβάντων είναι σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της ασφάλειας ενός κτηνιατρικού φαρμακευτικού προϊόντος. Οι αναφορές πρέπει να αποστέλλονται, κατά προτίμηση μέσω κτηνιάτρου, είτε στον κάτοχο της άδειας κυκλοφορίας ή στον τοπικό αντιπρόσωπο του είτε στην εθνική αρμόδια αρχή μέσω του εθνικού συστήματος αναφοράς. Ανατρέξτε στο φύλλο οδηγιών χρήσης για τα αντίστοιχα στοιχεία επικοινωνίας.
Να μη χρησιμοποιείται σε έγκυα καθώς και σε ζώα που βρίσκονται σε περίοδο γαλουχίας ή σε σκύλους που προορίζονται για αναπαραγωγή (βλ. παράγραφο 3.3). Άλλες ουσίες που ανήκουν στην κατηγορία των αντι-αγγειογενετικών αντινεοπλασματικών παραγόντων, είναι γνωστό ότι αυξάνουν την εμβρυική θνησιμότητα και τις συγγενείς διαμαρτίες. Καθώς η αγγειογένεση είναι κεφαλαιώδους σημασίας για την εμβρυική ανάπτυξη, η αναστολή της, που ακολουθεί τη χορήγηση του Palladia, θα επηρεάσει αρνητικά την πορεία της εγκυμοσύνης στους θηλυκούς σκύλους.
Δεν έχουν πραγματοποιηθεί μελέτες αλληλεπιδράσεων με την toceranib. Επιπλέον, καμιά πληροφορία δεν είναι διαθέσιμη, αναφορικά με την πιθανότητα εμφάνισης διασταυρωμένης ανθεκτικότητας με άλλα κυτταροστατικά προϊόντα.
Καθώς η toceranib μεταβολίζεται σε μεγάλο βαθμό στο ήπαρ, ο συνδυασμός της με άλλα φάρμακα τα οποία είναι ικανά να επάγουν ή να αναστείλουντα ηπατικά ένζυμα θα πρέπει να γίνεται με προσοχή.
Δεν είναι γνωστό σε τι βαθμό θα μπορούσε η toceranib να επηρεάσει την απέκκριση άλλων φαρμάκων.
Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα πρέπει να συνδυάζονται προσεκτικά με το Palladia, λόγω του αυξημένου κινδύνου γαστροεντερικής εξέλκωσης ή διάτρησης.
Δεν ισχύει.