Κωδικός ATCvet: QC09AA07
H υδροχλωρική βεναζεπρίλη είναι ένα προφάρμακο που υδρολύεται in vivo στον δραστικό της μεταβολίτη, την βεναζεπριλάτη. Η βεναζεπριλάτη είναι ένας πολύ ισχυρός και εκλεκτικός αναστολέας του ΜΕΑ, που αναστέλλει τη μετατροπή της μη-δραστικής αγγειοτασίνης Ι σε δραστική αγγειοτασίνη ΙΙ και συνεπώς μειώνει τη σύνθεση της αλδοστερόνης.
Κατά συνέπεια εμποδίζει τις έμμεσες επιδράσεις της αγγειοτασίνης ΙΙ και της αλδοστερόνης, περιλαμβανομένης της αγγειοσυστολής τόσο των αρτηριών όσο και των φλεβών, την κατακράτηση νατρίου και ύδατος από τους νεφρούς και την εξέλιξη των επιδράσεων (συμπεριλαμβανομένης της παθολογικής καρδιακής υπερτροφίας και των εκφυλιστικών νεφρικών αλλοιώσεων).
Το κτηνιατρικό φαρμακευτικό προϊόν προκαλεί μακράς διάρκειας αναστολή της δράσης του ΜΕΑ του πλάσματος στους σκύλους, με μεγαλύτερη από 95% αναστολή στο μέγιστο της επίδρασης και σημαντική δραστικότητα (>80% στους σκύλους) που διαρκεί 24 ώρες μετά τη χορήγηση.
Το προϊόν μειώνει την πίεση του αίματος και τον όγκο φόρτωσης στην καρδιά των σκύλων με συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια.
Μετά την από του στόματος χορήγηση της υδροχλωρικής βεναζεπρίλης, τα μέγιστα επίπεδα βεναζεπρίλης επιτυγχάνονται ταχέως (Tmax 0,5 ώρες στους σκύλους) και μειώνονται γρήγορα καθώς το φάρμακο μεταβολίζεται εν μέρει από τα ηπατικά ένζυμα σε βεναζεπριλάτη.
Η συστηματική βιοδιαθεσιμότητα είναι ελλιπής (~13% στους σκύλους) λόγω της μη πλήρους απορρόφησης (38% στους σκύλους) και του μεταβολισμού πρώτης διέλευσης.
Στους σκύλους οι μέγιστες συγκεντρώσεις της βεναζεπριλάτης (Cmax 37,6 ng/ml μετά από χορήγηση δόσης 0,5 mg/kg υδροχλωρικής βεναζεπρίλης) επιτυγχάνονται με Τmax 1,25 ώρες.
Οι συγκεντρώσεις της βεναζεπριλάτης μειώνονται σε δύο φάσεις. Η αρχική ταχεία φάση (t1/2 = 1,7 ώρες στους σκύλους) αντιστοιχεί στην απέκκριση του ελεύθερου φαρμάκου, ενώ η τελική φάση (t1/2 = 19 ώρες στους σκύλους) εκφράζει την απελευθέρωση της βεναζεπριλάτης που ήταν δεσμευμένη με το ΜΕΑ, κυρίως στους ιστούς. Η βεναζεπρίλη και η βεναζεπριλάτη δεσμεύονται εκτενώς από τις πρωτεΐνες του πλάσματος (85-90%), και στους ιστούς βρίσκονται κυρίως στο ήπαρ και τα νεφρά.
Δεν υπάρχει σημαντική διαφορά στη φαρμακοκινητική της βεναζεπριλάτης όταν η υδροχλωρική βεναζεπρίλη χορηγείται σε σκύλους νηστικούς ή που έχουν λάβει τροφή. Επαναλαμβανόμενη χορήγηση του κτηνιατρικού φαρμακευτικού προϊόντος οδηγεί σε μικρή βιοσυσσώρευση της βεναζεπριλάτης (R = 1,47 σε σκύλους με 0,5 mg/kg), ενώ σταθερή κατάσταση επιτυγχάνεται μέσα σε λίγες ημέρες (4 ημέρες στους σκύλους).
Η βεναζεπριλάτη στους σκύλους απεκκρίνεται κατά 54% από τη χολή και κατά 46% από το ουροποιητικό σύστημα. Η νεφρική απομάκρυνση της βεναζεπριλάτης δεν επηρεάζεται στους σκύλους με διαταραχή νεφρικής λειτουργίας και συνεπώς δεν απαιτείται προσαρμογή της δόσης του προϊόντος σε περιπτώσεις νεφρικής ανεπάρκειας.