Βιβλιογραφική αναφορά: GALASTOP Πόσιμο διάλυμα για σκύλους και γάτες (2024)

Φαρμακοδυναμική

Κωδικός ATCvet: QG02CB03

Η καβεργολίνη είναι ένα παράγωγο της εργολίνης με δοπαμινεργική δράση, που αναστέλλει την έκκριση της προλακτίνης από τον πρόσθιο λοβό της υπόφυσης.

Ο μηχανισμός δράσης της καβεργολίνης έχει μελετηθεί τόσο in vivo όσο και in vitro. Τα πιο σημαντικά σημεία του μηχανισμού δράσης είναι:

  • H καβεργολίνη είναι ένας ισχυρός αναστολέας της έκκρισης της προλακτίνης από την υπόφυση και ως εκ τούτου αναστέλλει όλες τις λειτουργίες που εξαρτώνται από την προλακτίνη, όπως αυτή της έκκρισης του γάλακτος.
    Το μέγιστο της ανασταλτικής δράσης επιτυγχάνεται 4-8 ώρες μετά τη χορήγηση και διαρκεί αρκετές ημέρες, ανάλογα με τη δόση που χρησιμοποιήθηκε. Η ανασταλτική δράση στην έκκριση της προλακτίνης διαρκεί μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και είναι ισχυρότερη από την ανασταλτική δράση της μετεργολίνης, της βρωμοκρυπτίνης και της περγολίνης.
  • Η καβεργολίνη δρα διεγείροντας τους ανασταλτικούς δοπαμινεργικούς υποδοχείς των λακτοτρόφων κυττάρων της υπόφυσης. Αυτή η δράση διαρκεί για αρκετό χρονικό διάστημα.
  • Εκτός από την ανασταλτική δράση στην έκκριση της προλακτίνης, η καβεργολίνη δεν έχει άλλη επίδραση στο ενδοκρινικό σύστημα.
  • Στο κεντρικό νευρικό σύστημα η καβεργολίνη δρα ως ένας αγωνιστής της δοπαμίνης με εκλεκτική αλληλεπίδραση στους δοπαμινεργικούς υποδοχείς D2.
  • Η καβεργολίνη εμφανίζει συγγένεια με τους νοραδρενεργικούς υποδοχείς, αλλά δεν επεμβαίνει στο μεταβολισμό της νοραδρεναλίνης και της σεροτονίνης.
  • Όπως και τα άλλα παράγωγα της εργολίνης, η καβεργολίνη έχει εμετική δράση (παρόμοια και ανάλογη σε ισχύ με αυτή της βρωμοκρυπτίνης και της περγολίνης).
  • Η καβεργολίνη χορηγούμενη παρεντερικά ή από το στόμα σε υψηλές δόσεις προκαλεί μείωση της πίεσης του αίματος.

Φαρμακοκινητική

Οι φαρμακοκινητικές μελέτες έγιναν σε επίμυες και σκύλους.

Οι μελέτες στους επίμυες έγιναν με τη χορήγηση ραδιοσημασμένης καβεργολίνης από το στόμα ή με ενδοφλέβια χορήγηση δόσης 0,5 mg/kg σωματικού βάρους την ημέρα. Στους σκύλους έγιναν με χορήγηση από το στόμα δόσης 80 μg/kg σωματικού βάρους την ημέρα για 30 ημέρες.

Οι φαρμακοκινητικές παράμετροι εκτιμήθηκαν την 1η και την 28η ημέρα της χορήγησης. Τα αποτελέσματα αναφέρονται σε σκύλους και επίμυες.

Απορρόφηση

Η απορρόφηση μετά τη χορήγηση από το στόμα ήταν σχεδόν πλήρης (επίμυς).

Tmax: 1 ώρα την 1η ημέρα και 0,5–2 ώρες (μέση τιμή 75 λεπτά) την 28η ημέρα (σκύλος).

Cmax: κυμάνθηκε από 1,140 έως 3,155 pg/ml (μέση τιμή 2,147 pg/ml) την 1η ημέρα και από 0,455 έως 4,217 pg/ml (μέση τιμή 2,336 pg/ml) την 28η ημέρα (σκύλος).

AUC(0-24h): κυμάνθηκε από 3,896 έως 10,216 pg.h.ml–1 (μέση τιμή 7,056 pg.h.ml–1) την 1η ημέρα και από 3,231 έως 19,043 pg.h.ml–1 (μέση τιμή 11,137 pg.h.ml–1) την 28η ημέρα (σκύλος).

Κατανομή

Όσον αφορά στα επίπεδα συγκέντρωσης στο πλάσμα και τους ιστούς (AUC), ήταν πολύ υψηλά στο ήπαρ, την υπόφυση, τα επινεφρίδια, το σπλήνα, τους νεφρούς, τους πνεύμονες (260-100), ακολουθούμενα από τη συγκέντρωση στις ωοθήκες, τη μήτρα και την καρδιά (50-30). Στον εγκέφαλο η συγκέντρωση ήταν ίδια με αυτή του πλάσματος (επίμυς).

Μεταβολισμός

Μεταβολίτες του πλάσματος: 4 μεταβολίτες σε υψηλή συγκέντρωση (FCE 21,589, FCE 21,904 και άλλοι δύο αταυτοποίητοι) απομονώθηκαν στο πλάσμα του αίματος εκτός από την αμεταβόλιστη καβεργολίνη η οποία αντιστοιχεί στο 26% της καβεργολίνης του πλάσματος 2-48 ώρες μετά τη χορήγησή της από το στόμα. Η υψηλή αναλογία (συγκέντρωση) των μεταβολιτών ήταν ήδη παρούσα από τα πρώτα δείγματα (0,5-1 ώρα μετά τη χορήγηση), γεγονός που σημαίνει ότι ο μεταβολισμός της πρώτης διόδου ήταν εκτεταμένος (επίμυς).

Η αποβολή των μεταβολιτών με το ούρο έως και 24 ώρες μετά τη χορήγηση από το στόμα ή την ενδοφλέβια χορήγηση αντιστοιχούσε με 25% σε αμεταβόλιστη καβεργολίνη, 50% στο μεταβολίτη 6-ADL (FCE 21,589) και το υπόλοιπο 25% σε άγνωστους ακόμη μεταβολίτες (επίμυς).

Αποβολή

Χρόνος ημίσειας ζωής στο πλάσμα του σκύλου: 19 ώρες περίπου την 1η ημέρα, 10 ώρες περίπου την 28η ημέρα.

Χρόνος ημίσειας ζωής στους ιστούς του επίμυ: το ποσό της αποβαλλόμενης καβεργολίνης από το μεγαλύτερο μέρος των ιστών (t1/2 ~24 ώρες) ήταν συγκρίσιμο με αυτό του πλάσματος (t1/2 ~17 ώρες), με εξαίρεση την υπόφυση από την οποία η αποβολή ήταν εξαιρετικά βραδεία (t1/2 ~60 ώρες).

Η κύρια οδός αποβολής στον επίμυ είναι με τα κόπρανα, ενώ ποσοστό μικρότερο του 10% αποβάλλεται με το ούρο.