Να μη χρησιμοποιείται σε περίπτωση γνωστής υπερευαισθησίας στη δραστική ουσία ή σε οποιοδήποτε από τα έκδοχα.
Να μη χρησιμοποιείται σε σκύλους με βαριά νεφρική ανεπάρκεια.
Η συγκέντρωση βρωμίου στον ορό, η κλινική ανταπόκριση και το θεραπευτικό αποτέλεσμα της χορήγησης του προϊόντος ενδέχεται να ποικίλλουν μεταξύ των ατόμων (βλ. παράγραφο 4.9). Η παρουσία συρρεουσών κρίσεων/επιληπτικής κατάστασης, λόγω της βαρύτητας της επιληπτικής δραστηριότητας, σχετίζεται συχνά με κακή ανταπόκριση στην αντιεπιληπτική θεραπεία. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ενδέχεται να είναι δύσκολο να επιτευχθεί ύφεση (απουσία κρίσεων).
Για σκύλους με φυσιολογική ηπατική λειτουργία, η φαινοβαρβιτάλη θεωρείται γενικά η πρώτη επιλογή αντιεπιληπτικού φαρμάκου. Ωστόσο, το βρωμιούχο κάλιο μπορεί να συστηθεί ως εναλλακτική επιλογή, ιδιαίτερα σε σκύλους με ηπατική δυσλειτουργία ή σε σκύλους με ταυτόχρονες διαταραχές που απαιτούν εφ' όρου ζωής χορήγηση δυνητικά ηπατοτοξικών φαρμάκων, καθώς το βρωμιούχο κάλιο δεν μεταβολίζεται στο ήπαρ (βλ. παράγραφο 5.2).
H υψηλή πρόσληψη χλωρίου μπορεί να αυξήσει την αποβολή του βρωμίου (βλ. παράγραφο 4.8). H αύξηση στην πρόσληψη άλατος από τον σκύλο ενδέχεται να απαιτήσει προσαρμογή της δόσης βρωμίου. Η περιεκτικότητα της διατροφής ενός σκύλου σε αλάτι κατά την περίοδο της θεραπείας θα πρέπει να διατηρείται σε σταθερό επίπεδο. Συνιστάται να μη μεταβάλλεται η διατροφή του σκύλου κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
Μη διακόπτετε απότομα τη θεραπεία, καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει κρίσεις.
Το προϊόν θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή σε σκύλους με ήπια ή μέτρια νεφρική ανεπάρκεια, καθώς η απέκκριση βρωμίου είναι μειωμένη (βλ. επίσης παράγραφο 4.3). Για την πρόληψη της συσσώρευσης βρωμίου και της σχετικής υπερδοσολογίας βρωμίου (βλ. παράγραφο 4.10), χορηγείτε μειωμένη δόση και παρακολουθείτε στενά τη συγκέντρωση βρωμίου στον ορό (βλ. παράγραφο 4.9).
Η μείωση της πρόληψης χλωρίου (διατροφή χαμηλής περιεκτικότητας σε νάτριο) μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα ανεπιθύμητων ενεργειών ή δηλητηρίασης από βρώμιο (βλ. παραγράφους 4.8 και 4.10).
Σε υψηλότερες συγκεντρώσεις βρωμίου στον ορό συνιστάται η στενή παρακολούθηση για ανεπιθύμητες ενέργειες.
Η χορήγηση σε άδειο στομάχι ενδέχεται να προκαλέσει έμετο.
Σε σκύλους με σωματικό βάρος χαμηλότερο των 10 kg δεν μπορεί να χορηγηθεί ακριβώς η συνιστώμενη αρχική δόση για συμπληρωματική θεραπεία 15 mg/kg δύο φορές την ημέρα, διότι η ελάχιστη δόση που μπορεί να επιτευχθεί με τη διαίρεση του δισκίου Vetbromide 600 mg είναι 150 mg (βλ. παράγραφο 4.9).
Το προϊόν μπορεί να προκαλέσει οφθαλμικό ερεθισμό. Αποφεύγετε την επαφή από τα χέρια στα μάτια. Εάν το προϊόν έρθει σε επαφή με τα μάτια, ξεπλύνετε αμέσως και ενδελεχώς με καθαρό νερό. Αυτό το προϊόν μπορεί να είναι επιβλαβές σε περίπτωση κατάποσης και μπορεί να προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες όπως ναυτία και έμετο. Αποφεύγετε την κατάποση, συμπεριλαμβανομένης της επαφής από τα χέρια στο στόμα. Για την αποφυγή κατά λάθος κατάποσης, ιδιαίτερα από παιδί, τα μη χρησιμοποιημένα δισκία θα πρέπει να επιστρέφονται στον ανοιχτό χώρο της κυψέλης και να επανατοποθετούνται στο κουτί. Φυλάσσετε σε κλειστό ερμάριο. Σε περίπτωση κατά λάθος κατάποσης, να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια και να επιδείξετε στον ιατρό το εσώκλειστο φύλλο οδηγιών χρήσεως ή την ετικέτα του φαρμακευτικού προϊόντος.
Πλένετε τα χέρια ενδελεχώς, αμέσως μετά τη θραύση ή τον χειρισμό των δισκίων.
Η ενδοφλέβια χορήγηση ισοτονικού χλωριούχου νατρίου (0,9%) οδηγεί σε γρήγορη αποβολή ιόντων βρωμίου στον άνθρωπο.
Οι πιο συχνά αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες είναι:
Αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες ενδέχεται να εξαφανιστούν μετά το πρώτο στάδιο της θεραπείας, αλλά ενδέχεται επίσης να εμμείνουν σε σκύλους που λαμβάνουν υψηλότερες δόσεις θεραπείας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, τα συμπτώματα συνήθως εξαφανίζονται μετά από μείωση της δόσης. Εάν ο σκύλος φαίνεται υπερβολικά κατεσταλμένος, αξιολογήστε τις συγκεντρώσεις βρωμίου και, εάν εφαρμόζεται, φαινοβαρβιτάλης στον ορό, ώστε να προσδιορίσετε εάν η δόση κάποιας από τις δύο ουσίες θα πρέπει να μειωθεί. Εάν μειωθεί η δόση βρωμιούχου καλίου, οι συγκεντρώσεις βρωμίου στον ορό θα πρέπει να παρακολουθούνται, ώστε να διασφαλίζεται ότι εμπίπτουν στο θεραπευτικό εύρος.
Σε μερικές περιπτώσεις, παρατηρήθηκε αύξηση της cPLi στον ορό μετά από θεραπεία με KBr. Παρόλο που έχει υποδειχθεί ότι παρουσιάζεται παγκρεατίτιδα με τη χορήγηση βρωμίου ή/και φαινοβαρβιτάλης, δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία μιας άμεσης αιτιώδους σχέσης μεταξύ της χορήγησης βρωμίου και της ανάπτυξης παγκρεατίτιδας στους σκύλους. Η θεραπεία σκύλων με βρωμιούχο κάλιο μπορεί να προκαλέσει μείωση της συγκέντρωσης Τ4 στο πλάσμα, παρόλο που αυτή δεν είναι απαραίτητα κλινικά σημαντική.
Η συχνότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών καθορίζεται ως ακολούθως:
Οι μελέτες σε ζώα εργαστηρίου δεν έχουν αποκαλύψει ανεπιθύμητες ενέργειες του βρωμιούχου καλίου για την αναπαραγωγή σε μη τοξικές για τη μητέρα δόσεις. Η ασφάλεια του κτηνιατρικού φαρμακευτικού προϊόντος δεν έχει αποδειχθεί κατά τη διάρκεια της κύησης και της γαλουχίας στους σκύλους. Χρησιμοποιήστε το προϊόν μόνο σύμφωνα με την εκτίμηση οφέλους/κινδύνου από τον υπεύθυνο κτηνίατρο.
Το βρωμιούχο κάλιο διαπερνά τον πλακούντιο φραγμό. Εφόσον το βρώμιο μπορεί να απεκκρίνεται στο γάλα, παρακολουθείτε τα θηλάζοντα κουτάβια για συμπτώματα υπνηλίας/καταστολής. Εάν απαιτείται, εξετάστε το ενδεχόμενο πρώιμου απογαλακτισμού ή τεχνητής μεθόδου θηλασμού.
Λόγω του ανταγωνισμού μεταξύ των ιόντων χλωρίου και βρωμίου για την επαναπορρόφηση από τους νεφρούς, κάθε σημαντική μεταβολή της πρόσληψης χλωρίου μπορεί να τροποποιήσει τις συγκεντρώσεις βρωμίου, οι οποίες συσχετίζονται άμεσα με την αποτελεσματικότητα της θεραπείας και την εμφάνιση ανεπιθύμητων ενεργειών. Μια μείωση της πρόσληψης χλωρίου (διατροφή χαμηλής περιεκτικότητας σε νάτριο) μπορεί να προκαλέσει αύξηση των επιπέδων βρωμίου στον ορό και να αυξήσει την πιθανότητα δηλητηρίασης από βρώμιο (βλ. παράγραφο 4.10). Μια αύξηση της πρόσληψης χλωρίου (διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε νάτριο) μπορεί να προκαλέσει μείωση των επιπέδων βρωμίου στον ορό, που μπορεί να οδηγήσει σε κρίσεις. Συνεπώς, όταν είναι δυνατό, η διατροφή των υπό θεραπεία σκύλων δεν θα πρέπει να τροποποιείται. Αναζητήστε κτηνιατρική συμβουλή πριν κάνετε οποιαδήποτε αλλαγή στη δίαιτα του σκύλου.
Στα βιοχημικά προφίλ, οι συγκεντρώσεις χλωρίου στον ορό είναι συχνά ψευδώς υψηλές, διότι οι δοκιμασίες δεν μπορούν να διακρίνουν μεταξύ των ιόντων χλωρίου και βρωμίου.
Τα διουρητικά της αγκύλης, όπως η φουροσεμίδη, μπορούν να αυξήσουν την αποβολή βρωμίου και να μειώσουν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας (κίνδυνος υποτροπής των κρίσεων), εάν δεν προσαρμοστεί η δόση.
Η χορήγηση υγρών ή φαρμακευτικών σκευασμάτων που περιέχουν χλώριο μπορεί να μειώσει τις συγκεντρώσεις βρωμίου στον ορό.
Το βρώμιο είναι συνεργιστικό με άλλα GABAεργικά φάρμακα, όπως η φαινοβαρβιτάλη.
Δεν απαιτείται.